خاطرات یک مادر
شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمـــــــی / آن را که نیست عالم غم،نیست عالمیخاطرات یک مادر
شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمـــــــی / آن را که نیست عالم غم،نیست عالمیموی سفید
سلام
امروز صبح رفتم جلو آینه
خودمو بر انداز کردم
یه چیز جالب دیدم
اولین موی سفیدم!!!
یهو دلم گرفت
چقدر زور پیر شدم (ما خانوادگی دیر موهامون سفید میشه واسه همین تعجب کردم!)
اما بعدش خوشحال شدم
چون حالا می تونم بگم موهامو تو آسیاب سفید نکردم که!!!
شاید بهتره همه چیز زندگی رو به طنز تبدیل کرد و ...
تحریف
سلام
نمیدونید چقدر ذوق میکنم وقتی نظرهاتون رو میخونم
یه جوری دیگه حس تنهایی ندارم 
دیروز رفتیم خونه مامانم
محمد رفته بود بالای میز و با صدای بلند شعراش رو میخوند
همه شعرا رو هم تحریف کرده بود و طبق ذوق هنری خودش می خوند
(به خدا من یادش ندادم
)
یکی از شعراش این بود:
یه توپ دارم قل قلی
سرخ و سفید و قرمزه!
میزنم زمین هوا میره
نمی دونی تا کجا میره
من این توپو نداشتم
مشقامو خوب کشیدم!
مامانم بهم عیدی داد!
یه توب خوشگلی داد!
و شعرای دیگشم با وضع وحشتناکی تحریف کرده بود! 
مامان جونم چه ماهی
قوربونت بشم الهی
منو داماد میکنی ! (اصلش برام زحمت کشیدیه!!!)
نتیجشو می بینی ....
همه مرده بودند از خنده 
بچم عجیب عشق داماد شدن داره جالبیش اینه که وقتی ازش می پرسی عروست کیه میگه 'مامانم'!!!!
هنوز کفش اسپرت نپوشیده یکی براش خریدم اینقدر پاش نکرد که کوچیکش شده بود
همه کفشاش مردونست...
میخوام واسه عید واسش کت و شلوار بخرم
سفر تابستانی منو محمد به شمال...(تورو خدا با چشم پاک به بچم نگاه کنید!!!)
زیباترین بچه دنیا!!!
سلام
دیروز صبح محمد بهونه میکرد و مهد نمی رفت
یکم بغلش کردم گذاشتم خوب بهونه هاشو بهم بگه
یکم درد دل کرد
از دل مشغولی های کودکانه اش بهم گفت
ازینکه بعضی بچه ها تو مهد اذیتش میکنند یا مربیش دعواش میکنه
باهاش هم دردی کردم
نازش کردم
حرفاش که تموم شد سرشو گذاشت رو سینم
حس کردم آروم شد
براش شعر خوندم
همین طور که تو آغوشم بود لباساشو پوشیدم
دیگه گلایه نکرد
خودش فهمیده بود که مامان چاره ای دیگه نداره...
یه عکس از زیباترین پسر دنیا گذاشتم (همیشه جاش همینجاست و مشغول تلویزیون نگاه کردنه!)
انتظار
سلامی دوباره...
دیروز محمد صبح زود ساعت ۵ صبح بیدار شد و دیگه نخوابید
بعد هم بلند صدای خروس رو در آورد تا منو بیدار کنه و فریاد می زد 'قوقو لو قوقو صبح شده بیدار شید'
منم از ترس اینکه همسایه ها صداشون در نیاد پا شدم و کم آوردم!!!
رو کاناپه لم داده بودم و دستم زیر چونم بود که در حال خواب وبیداری ، یه توپ فوتبال سنگین به سرم برخورد کرد تازه اون موقع بود که خواب که هیچ برق از سرم پرید و ترجیح دادم پاشم حاضر بشم ...
طبق معمول محمد با سرویس به مهد رفت و منم به سر کار...
امروز برف قشنگی بارید
تودلم لرزیدم نمی دونم چرا؟!
زودتر از همیشه (ساعت 2) به خونه اومدم و منتظر اومدن محمد شدم
بعد از اومدن محمد باهم کباب تابه ای خوردیم...
و محمد فیلمهای بچگیشو تماشا کرد و منم به کارای خونه رسیدم
سر شب مامان و بابام اومدند خونمون یه سری به محمد بزنند ، اصرار کردم شام بمونند اما نمودند و زود رفتند
بعد محمد رو به شکل وحشتناکی به آغوش گرفتم و خوابیدیم
تا فردا
خاطرات
سلام
مینویسم
شاید هیچکس نخونه اما یه جور تخلیه روانی میشم حداقل با نوشتن درد و دلام نوشته می شه و غم باد نمیشه تودلم بمونه
یه خلاصه از زندگی حالم...
تو یه آپارتمان هفتاد متری تو محله بهار زندگی می کنیم
و کارمند دفتر اسناد رسمی هستم محمد یه پسر فوق العاده خوشگل که سه سال و شش ماهشه
خودمم بیست و چهار سالمه
بعد از جدایی (بیشتر از سه سال ) تنهایی دارم محمد و بزرگ می کنم و مستقل از خانوادم یا هر کس دیگه ای هستم (پدر محمد تو این مدت حتی یک بار به دیدنش نیومده
) اما خدا رو شکر تونستم درسمو تموم کنم و یه جای خوب استخدام بشم تا بشه محمد و خوب بزرگش کنم دستم جلو هیچکس دراز نشه 
تمام روز یا سر کارم یا با محمدم هستم جز محمد هیچکس و تو این دنیا ندارم زیاد با خانوادم رفت و آمد ندارم هم به دلیل دوری مکانی و هم اینکه احساس میکنم یه جورایی کنار گذاشته شدم 
البته دوستشون دارم اما خوب طبیعتا چون زندگی من تقریبا یه زندگی نرمال نیست باید یه سری تفاوت سلیقه هایی داشته باشیم ...
حدود دو ساله که درسم رو تموم کردم (کارشناسی) حدود پنج ماه پیش عمل سختی داشتم که بعد از عمل به شدت عذاب کشیدم 
و هیچ پشت و پناهی جز خدا نداشتم حتی پدر و مادر درگیر مشغله های خودشون و خواهر برادرام بودند 
و من باید با وجود اینکه عمل قلب باز کرده بودم تمام فعالیتهامو به تنهایی انجام میدادم و بعد از دو هفته به سر کار رفتم و از محمد هم نگهداری می کردم...
اما خدا رو شکر زودتر از اونچه که فکر می کردم سر پا شدم 
محمد از اول سال به مهد جدیدش می ره (یه مهد سه ستاره و درجه یک
) از صبح ساعت هفت تا دو ونیم در مهد میمونه
چون از آپارتمان تا محل کارم فاصله زیادی نیست هر روز پیاده به سر کار میرم در محل کار تقریبا کار سختی دارم اما محیط کاری خوبی دارم 
روال روزانه به این شکله که صبحا که سر کارم بعد از ظهرا هم کم بیرون میرم (هوا سرده!!!) و خریدای خونه رو هم تو بین کارم انجام می دم و شبا با محمد فیلم می بینیم و تخمه می شکنیم...
و اما از حالا بگم...
دیروز محمدو بردم آرایشگاه سر کوچمون با شماره یک زدم و شب هم بردمش حموم با تیغ زدم بعدم طبق معمول فیلم ماشینها رو براش گذاشتم (کار هر روزمه همه دیالوگا و صحنه هاشو حفظم...
) و خودمم تمیزکاری می کردم. شب یه ماکارانی پختم که نگو (از خود تعریف نباشه بسیار خوشمزه شده بود
) و یکمم جو گیر تیپ و قیافه هم شدیم کلی از همدیگه فیلم و عکس گرفتیم 
بعد محمد خوابید و منم فیلم زمانه و میلیاردر و دیدم و خوابیدم...
تا فردا...