ابهام

باتوکل برخدا وقدرتی که فرزندم بهم می ده هیچوقت به راهی که دارم میرم شک نکردم اما  یه ابهامی تو وجودمه که بعضی وقتا دلم ازش میگیره 

ابهام اینکه فرزندم فردا می فهمه زندگیمو به پاش گذاشتمو باهام می مونه 

 ابهام اینکه فردا روزی ازم نگیرنش 

ابهام اینکه می تونم همه نیازهاشو برطرف کنم  

 ابهام اینکه می تونم یه جوری باشم که فردا بهم افتخار کنه

ابهام اینکه می شه کاری کنم که کمبود پدر نداشتن رو کمتر احساس کنه 

ابهام اینکه فردا ندانسته منو به خاطر صبر نکردن مواخذه نکنه 

ابهام اینکه فردا کاری که پدرش درحقم کرد و باهام نکنه  

ولی همه این ابهامها و خیلی خیالات شیطانی دیگه رو یه نیرو از بین می بره اونم نیروی مادرانه است 

آره من هر کاری از دستم بیاد وبتونم در حق فرزندم می کنم اگر وفادار بود که هیچ وگرنه هم خدا یارو یاورش باشه....