یک دختر

فریاد باران زده ی پیر دختریدرون حیاط خلوت یک دادگستری

«که خدایا چرا به کدامین گناه شوم
دلیل بیاور که خودت هم مقصری!»

تو فقط سایه ی یک مرد مبهمی
که حال مرا از خودم بالا میاوری!

اسم تو را درون خودم هی خط زدم
وقتی که از بودن من رنج می بری

هی آسمان و ریسمان را به هم می بافتی که ــ
بازنده ای تنها به یک جرم: «دختری!»

لیلایی ام که باخت درون این قفس ولی
با عشق تازه ات مجنون بهتری؟